Son iki saatini
de atlatırsak bitmez dediğimiz, türlü lanetlerle dolu, ismi tarihimize
felaketlerle yazılacak, bundan yıllar sonra tarih derslerinde herkesin nefretle
anacağı 2016’dan kurtulacağız. Gelen gideni aratmasın inşallah. Baltalı ilahlık
gibi olmasın ama yarın sabah uyandığımızda da hayatımızda her şey mükemmel
olmayacak ama umut işte…
Yok korkmayın oturup senenin bu
son gününde yine melankolinin dibine vurmıycam. Şu saatte yazı yazacak kadar
boş olmam da kaygılandırmasın kimseyi keyfim çok yerinde. Yeni yıla girerken
beylik kararlar almayı, seneye her şey bambaşka olacak demeyi, büyük
konuşmaları bi kenara bıraktım. Tek bir şey yapıyorum bu gece affediyorum…
Hayat işte çok fantastik anlamlar
yüklemek için çok kısa, çok takmak için çok uzun. Bugüne kadar kendimle
getirdim tüm kızmışlıklarımı, kırılmışlıklarımı, hayal kırıklıklarımı bana
sadece yük oldular. Tek işe yaradıkları şey başıma gelen felaketlerde bahanem
olmalarıydı. Bu yükü taşıyarak kendime daha fazla eziyet etmek de istemiyorum.
Oturdum düşündüm salla gitsine bağladım hepsini. Hatta bu konuda kendimi o
kadar aştım ki babamı bile affettim bu gece. (Hoş bunda kendisinin son
fotosunda yaşadığım “Ulan adam şahane görünüyo, ettiğim tüm beddualar bana
girmiş” hissinin de etkisi var ama olsun). Affetmek geride bırakmayı
gerektirir, öyle yapıyorum ben de biten yılla geride bırakıyorum bu gece…
Ve evet ben biten yılla arkamda bırakıyorum
her şeyi. Kendi hayatını seçip benim hayatımda mış gibi olanları, bütün bi yıl
bi kere olsun seni seviyorum cümlesini kurmamışları, gözümün içine bakarak
canımı acıtanları, arkamdan sallayıp yüzüme mükemmeli oynayanları, yalanlarını
yüzüne vurmaya utandıklarımı, özgüvenimi kırmak için elinden geleni yapanları,
çıkarları için beni yanında tutmaya çalışanları, fesatlıkta çığır açanları, ah
bi düşse de burnu sürtse diye bekleyenleri, her fırsatta tarzıma – tavrıma karışanları,
beni hiç sevmeyecek insanları, acılarımı, beklentilerimi, küskünlüklerimi ve
değersizleştiren herkesi her şeyi geride bıraktım.
Bi değişiklik yapıp en çok
kendimi severek başlıyorum yeni seneye. Biliyorum ki hiçbi şey benden kıymetli
diil. Hiçbi şey üzülecek kadar gerekli de diil. Yanıma ailemi, sevdiklerimi,
dostlarımı, kendi doğrularımı ve kendimi alarak giriyorum yeni yıla. Belki hayatımda
hiçbi şeyi değiştirmeyecek ama keşke de dedirtmeyecek biliyorum…En azından
deniyorum…
İyi Seneler!
***Okurken dinlenilesi şarkı için
bknz: https://www.youtube.com/watch?v=Z8aqzdARZns
