31 Aralık 2016 Cumartesi

İyi Seneler!!!

             Son iki saatini de atlatırsak bitmez dediğimiz, türlü lanetlerle dolu, ismi tarihimize felaketlerle yazılacak, bundan yıllar sonra tarih derslerinde herkesin nefretle anacağı 2016’dan kurtulacağız. Gelen gideni aratmasın inşallah. Baltalı ilahlık gibi olmasın ama yarın sabah uyandığımızda da hayatımızda her şey mükemmel olmayacak ama umut işte…

               Yok korkmayın oturup senenin bu son gününde yine melankolinin dibine vurmıycam. Şu saatte yazı yazacak kadar boş olmam da kaygılandırmasın kimseyi keyfim çok yerinde. Yeni yıla girerken beylik kararlar almayı, seneye her şey bambaşka olacak demeyi, büyük konuşmaları bi kenara bıraktım. Tek bir şey yapıyorum bu gece affediyorum…

               Hayat işte çok fantastik anlamlar yüklemek için çok kısa, çok takmak için çok uzun. Bugüne kadar kendimle getirdim tüm kızmışlıklarımı, kırılmışlıklarımı, hayal kırıklıklarımı bana sadece yük oldular. Tek işe yaradıkları şey başıma gelen felaketlerde bahanem olmalarıydı. Bu yükü taşıyarak kendime daha fazla eziyet etmek de istemiyorum. Oturdum düşündüm salla gitsine bağladım hepsini. Hatta bu konuda kendimi o kadar aştım ki babamı bile affettim bu gece. (Hoş bunda kendisinin son fotosunda yaşadığım “Ulan adam şahane görünüyo, ettiğim tüm beddualar bana girmiş” hissinin de etkisi var ama olsun). Affetmek geride bırakmayı gerektirir, öyle yapıyorum ben de biten yılla geride bırakıyorum bu gece…

               Ve evet ben biten yılla arkamda bırakıyorum her şeyi. Kendi hayatını seçip benim hayatımda mış gibi olanları, bütün bi yıl bi kere olsun seni seviyorum cümlesini kurmamışları, gözümün içine bakarak canımı acıtanları, arkamdan sallayıp yüzüme mükemmeli oynayanları, yalanlarını yüzüne vurmaya utandıklarımı, özgüvenimi kırmak için elinden geleni yapanları, çıkarları için beni yanında tutmaya çalışanları, fesatlıkta çığır açanları, ah bi düşse de burnu sürtse diye bekleyenleri, her fırsatta tarzıma – tavrıma karışanları, beni hiç sevmeyecek insanları, acılarımı, beklentilerimi, küskünlüklerimi ve değersizleştiren herkesi her şeyi geride bıraktım.

               Bi değişiklik yapıp en çok kendimi severek başlıyorum yeni seneye. Biliyorum ki hiçbi şey benden kıymetli diil. Hiçbi şey üzülecek kadar gerekli de diil. Yanıma ailemi, sevdiklerimi, dostlarımı, kendi doğrularımı ve kendimi alarak giriyorum yeni yıla. Belki hayatımda hiçbi şeyi değiştirmeyecek ama keşke de dedirtmeyecek biliyorum…En azından deniyorum…

                İyi Seneler!


         ***Okurken dinlenilesi şarkı için bknz: https://www.youtube.com/watch?v=Z8aqzdARZns